Remercie \Re*mer"cie\, Remercy \Re*mer"cy\ (r[-e]-m[~e]r"s[y^]),
v. t. [F. remercier; pref. re- re- + OF. mercier to thank,
from OF. & F. merci. See {Mercy}.]
To thank. [Obs.]
She him remercied as the patron of her life. --Spenser.